Interview over Nemesis
Nemesis – een aparte titel. Wat betekent het?
Nemesis is de godin van de gerechtvaardigde wraak. In mijn nieuwe boek ga ik daarop in. Is wraak gerechtvaardigd? Mag je wraak nemen? En wat zijn de redenen waarom iemand wraak neemt? Bij sommige mensen gebeuren op jonge leeftijd dingen die later aanleiding geven om wraak te nemen. Zo ook in dit boek.
Zou je ons iets over de inhoud van Nemesis willen vertellen?
Maja van Tijl is een misdaadverslaggever à la Peter R. de Vries. Haar beste vriendin vraagt haar om hulp omdat sinds een paar dagen haar nichtje zoek is. De negenjarige is op weg naar huis verdwenen, in het chique Gooi . Maja begint meteen met het onderzoek en zet haar hele team op deze zaak. Als op een visfarm een buitenbeugel gevonden wordt, heeft ze eindelijk een spoor, dat haar naar Scheveningen brengt. Dan verdwijnt er een tweede kind op dezelfde manier, weer in het Gooi, en weer met rood haar. En wordt Maja in een terrarium voor kaaimannen opgesloten, zodat ze, niet voor de eerste keer, voor haar leven moet vrezen.
Waarom heb je voor dit onderwerp gekozen?
Ik vind de psyche van mensen het meest interessant. Je weet nooit, behalve van jezelf, wat iemand denkt en voelt, en welke gebeurtenissen in de jeugd je gedrag als volwassen mens beïnvloed hebben. Maar laten we eerlijk zijn, de jeugd is in vele dingen bepalend.
Dus je dader heeft een trauma beleefd?
Ja, zo zou je het kunnen benoemen, maar meer kan ik niet uitleggen anders geef ik te veel weg. Ik kan wel zeggen dat zijn belevenissen tot uiterste gewelddadigheid leiden.
Heb jij zelf een trauma beleefd?
Nee, gelukkig niet in deze mate. Wel heb ik meegemaakt dat mijn ouders gingen scheiden toen ik vijftien was. De periode voorafgaand aan de scheiding, met alle ruzies, was allesbehalve fijn. Die hele situatie heeft mij geleerd nooit afhankelijk van een man te worden en altijd financieel op eigen benen te staan. Je beseft pas als volwassen persoon wat het met je gedaan heeft.
Waarom kies je altijd voor vrouwelijke hoofdpersonages, die dan ook nog sterke persoonlijkheden zijn?
Je blijft toch altijd dicht bij jezelf. Natuurlijk kan ik beter de gedachten en gevoelens van een vrouw beschrijven. Maja is zevenenveertig, ze heeft een zoon die het huis uitgaat en werkt in de tv-wereld. Ik weet hoe ze voelt en denkt, ik weet hoe de tv-wereld functioneert - dat is makkelijk voor mij. Door mijn werk als manager voor Linda, Bridget en Yolanthe is mijn agenda behoorlijk vol, dus tijd om veel research te doen heb ik niet. Maar heel veel schrijvers kiezen ervoor persoonlijke omstandigheden in hun boeken te verwerken.
Waarom ben je naast je drukke baan als manager ook nog thrillers gaan schrijven?
Tien jaar geleden ben ik begonnen met schrijven. Aanleiding was dat ik me toch behoorlijk ergerde aan bijvoorbeeld chicklit, boeken waarin altijd de vrouw het slachtoffer is en de man haar verlaat voor een jonger exemplaar. Ik dacht toen: vrouwen gaan ook vreemd, vrouwen hebben ook een midlifecrisis. Dus ik ben begonnen over vrouwen te schrijven die het even niet meer zagen zitten. Meteen in het tweede boek 32 graden, heb ik chicklit met een flinke portie crime gecombineerd en dat beviel mij heel goed. Ik voelde dat ik enorme zin in een thriller had, dus heb ik vrij snel daarna met Chimaera mijn eerste thriller geschreven. Schrijven is naast mijn drukke baan echt ontspanning voor mij. Ik kan in een heel andere wereld duiken, alles zelf verzinnen en bedenken - heerlijk! Mijn dochter werkt in Londen als investment banker en mijn man is veel op zakenreis, dus ik ben ‘s avonds veel alleen. Tv-kijken en alleen maar lezen of stappen is niet echt iets voor mij, ik moet iets doen en schrijven bevalt me heel goed.
Waar haal je je inspiratie vandaan?
Van overal, uit kranten, van tv. Vaak begint het met een ideetje dat dan in mijn hoofd groeit en steeds gedetailleerder wordt. Tijdens het schrijven zelf bedenk ik soms nog dingen. Een vriendin heeft Nemesis net gelezen en ze was op een bepaald moment niet meer aanspreekbaar, zat geconcentreerd te lezen en vond het ontzettend spannend en behoorlijk eng. Topcompliment – ik was blij!
Lees je zelf thrillers? Wat zijn je grote voorbeelden?
Ja, ik lees heel veel, Nederlandse, Duitse, Zweedse en Engelse thrillers maar echte voorbeelden heb ik niet. Jo Nesbø is goed, Charlotte Link ook, het laatste boek van Dan Brown heb ik in twee dagen gelezen, nu ben ik net begonnen aan Mo Hayder.