Interview over 32 ºC: 1 baby, 1 moord & 1 perfecte man
Waarover gaat het tweede boek?
32 graden is het vervolg op en eigenlijk ook het eind van mijn eerste boek, waarin Susa, Andrea, Barbara en Claudia de belangrijkste personages zijn. Hoe het verhaal verder gaat volgt de lezer dit keer door de ogen van Susa. Zij is mijn nieuwe hoofdpersonage en haar leven, haar problemen en vooral haar avonturen staan centraal. Susa heeft zich van Martin laten scheiden en is met het hele gezin naar Zuid-Frankrijk verhuisd. Ze ontmoet haar grote liefde Max bij toeval weer, leert een absoluut perfecte man kennen, beleeft fantastische seks met een Fransman en moet uiteindelijk kiezen tussen meerdere mannen en woonplaatsen. Met haar vriendinnen en haar zus raakt Susa ook nog eens volkomen onverwacht verwikkeld in een brute moordzaak. 32 graden is een cocktail van liefde, gevaarlijke verwikkelingen, seks en crime.
Wat is het verschil tussen de twee boeken?
Dit keer schrijf ik vanuit de visie van één centraal personage, Susa. De verschillende verhaallijnen worden vanuit één perspectief benaderd – ik vind dat het verteltempo daardoor nog hoger ligt. Bovendien gaat 32 graden een klein stuk verder dan de relatieconflicten in de gebruikelijke chicklit: het crime-aandeel is relatief hoog. Dat betekende voor mij dat ik bij wijze van research een obductie heb meegemaakt en een toxicoloog en een bevriende inspecteur het hemd van het lijf heb gevraagd. Bovendien staan er in 32 graden op verzoek van velen een aantal seksscènes en een heel hilarische latexscène.
Waarom nu toch seks?
Gordon heeft zijn beklag gedaan (haha). Nee, het past heel goed in het verhaal en dat is belangrijk voor me. Seksscènes moeten een betekenis voor de handeling hebben en situaties of beslissingen teweegbrengen of duidelijk maken. Dat is bij 32 graden absoluut het geval. Seks speelt in Susa’s nieuwe levensfase een veel grotere rol dan tijdens haar huwelijk met Martin.
Het vervolg, 32 graden, verschijnt precies een jaar later. Wanneer en hoe heb je het geschreven?
Ik ben vorig jaar september begonnen en net als bij het eerste boek heb ik ’s nachts, in de weekenden, in de vakantie – gewoonweg elke vrije minuut geschreven. Na de dood van mijn moeder begin april kon ik me wekenlang niet meer verdiepen in het verhaal, maar gelukkig heb ik mezelf voldoende kunnen vermannen om het laatste hoofdstuk te schrijven. Ik heb mijn man en mijn dochter echter beloofd om de komende vakanties niet meer achter de computer door te brengen. Dat betekent dat ik voor het volgende boek beslist meer dan acht maanden nodig zal hebben.
Komt er nog een derde deel?
Nee, het verhaal van Susa, Andrea, Barbara en Claudia is nu echt afgesloten, ook al zijn er nog –tig vervolgmogelijkheden te bedenken. Het is een beetje als bij een televisieserie: je moet stoppen op het hoogtepunt en niet als de personages volkomen uitgemolken zijn. Mijn volgende boek zal dan ook nieuwe personages hebben.
Viel het je zwaar om afscheid te nemen van je personages?
Misschien een beetje, maar het verhaal heeft het of veelmeer een echt eind gekregen. Daardoor kon ik de boeken voor mijzelf afsluiten. Ik verheug me er al op nieuwe personages en hun leven te bedenken.
Waarom de titel 32 graden?
32 graden is de gemiddelde temperatuur in de zomermaanden in Zuid-Frankrijk en past bij de titel van het eerste boek, vind je niet?
De seks- en latexscènes klinken heel levensecht – zijn ze gebaseerd op persoonlijke ervaringen?
Ik kan nu moeilijk met nee antwoorden. Ten dele grijp ik terug op eigen ervaringen, ten dele is het ook een bloeiende fantasie of goed luisteren naar vriendinnen. Wat het is verraad ik echter niet. Mijn bronnen trouwens ook niet.
Heb je je tweede boek meteen in het Nederlands geschreven?
Nee, weer in mijn moedertaal Duits. Ik zou anders teveel tijd verliezen met nadenken over de juiste formulering en de correcte schrijfwijze. In het Duits vloeit het verhaal zo uit mijn pen – ik help liever mee om de juiste uitdrukkingen en zegswijzen voor de vertaling te vinden. Nederlands en Duits zijn zo verschillend dat een letterlijke vertaling niet mogelijk is.
Hoe succesvol was 38½? Aan welke landen is het verkocht? Ben je tevreden?
Ja, uiteraard ben ik tevreden. Tenslotte is 38,5 mijn eerste boek, ik was een complete no-name. Het boek is officieel een bestseller en wordt in augustus/september 2008 in Rusland gepubliceerd – daarvan kun je als nieuwkomer alleen maar dromen. En met een beetje geluk bereikt mijn agent nu ook overeenstemming met een Duitse uitgever. Dat zou fantastisch zijn.